Korepetycje język migowy
Znaczenie wczesnej edukacji i zaangażowania rodziców sprzyjało podejściu ustnemu; statystycznie mniej niż dziesięć procent rodziców niesłyszących dzieci jest głuchych, a dzięki podejściu ustnemu większość rodziców mogłaby natychmiast zaangażować się w edukację swojego dziecka, zamiast uczyć się nowego języka. Najlepszy sposób na osiągnięcie tego celu zrodził jednak wiele metod i podejść, które są zakorzenione w leżących u podstaw filozoficznych i często spolaryzowanych różnicach. W edukacji głuchych utrzymuje się konflikt między dwiema filozofiami: modelem klinicznym i modelem kulturowym. W modelu klinicznym głuchota charakteryzuje się niepełnosprawnością biologiczną.
O tym warto pamiętać!
Język migowy jest językiem niewerbalnym, na który osoby głuche polegają wyłącznie w połączeniu ze swoim środowiskiem społecznym. Opiera się na wizualnych wskazówkach przez ręce, oczy, twarz, usta i ciało. Gesty lub symbole w języku migowym są zorganizowane w sposób językowy. Jest to bogata kombinacja pisowni palcami, gestów dłoni, języka ciała, mimiki twarzy, czasu, dotyku i wszystkiego, co komunikuje myśli lub pomysły bez użycia mowy. Osoby niesłyszące są głównymi użytkownikami języka migowego. Niektóre osoby niedosłyszące używają go również jako poręcznego środka komunikacji. Jest również używany przez osoby słyszące, które nie mogą używać mowy, czy to z powodu niepełnosprawności lub stanu, czy przez tych, którzy mają głuchych członków rodziny, a czasami nawet przez mnichów, którzy złożyli ślub milczenia. Korepetycje język migowy są świadczone wyłącznie przez certyfikowanych nauczycieli.
Podsumowanie
Każdy indywidualny język mówiony jest wspólny dla członków określonej społeczności mowy, ale może być niezrozumiały dla członków innych społeczności. Jest przekazywany z jednej generacji głośników do następnej i nieuchronnie zmienia się w czasie. Języki mówione są używane w połączeniu z szeregiem elementów wokalnych – zmiany głośności, intonacji – i elementów niegłosowych, takich jak gesty rąk, mimika twarzy i postawy ciała. Pomimo uznania od połowy dwudziestego wieku wśród lingwistów, że języki migowe są również „prawdziwymi” językami, wiele nieporozumień na temat języków migowych utrzymuje się. Języki migowe nie różnią się od języków mówionych w żadnej z kluczowych funkcji wymienionych powyżej, z wyjątkiem kanału, w którym język występuje. Zamiast symboli dźwiękowych (słów) języki migowe używają znaków. Znaki wykorzystują zestaw określonych kształtów dłoni, wytwarzanych w określonych miejscach na ciele lub wokół ciała sygnatariusza, w połączeniu z określonymi ruchami. W wielu przypadkach mogą wystąpić z elementami nieręcznymi, takimi jak określona mimika twarzy, ruchy głowy lub działania ust.
